مدیریت ژاپنی اشاعه فرهنگ مشارکت و همکاری است

افزایش میزان خلاقیت و نو آوری و ابتکار در کنار تقویت تعلق سازمانی از مزیت های نظام پیشنهادات است. بهبود بهره وری باعث می شود.مدیران در مقابل تغییرات مقاومت نکنند. و هزینه های سازمان کاهش پیدا کند.مسلما کاهش هزینه ها باعث افزایش در آمد پرسنل خواهد شد.

تغییر و بیرون رفتن از شرایط فعلی از نگاه مدیران ایرانی ترسناک و هزینه بر است.

اما در نگاه مدیران ژاپنی خارج شدن از شرایط فعلی و تغییر مستمر یک تلاش برای رفتن به سوی پیشرفت و توسعه پایدار است.

ما زمانی می توانیم .در کارهایمان موفق شویم.که با عشق و علاقه آن را انجام دهیم.و این هنر مدیریت که بتواند نیرو های خود را عاشق کارشان کند.و به آنها انگیزه دهد.

نیرویی که عاشق کارش باشد .و انگیزه داشته باشد .موفقیت کشورش را تظمین می کند.مدیران متخصص با توان اجرایی بالا و بهترین کارایی بدون مشارکت نیروهای خود نمی توانند .موفق شوند.

نیروهای سازمان همانند چرخ های یک خودرو هستند.و مدیران با بهترین و گران قیمت ترین خودرو هم بدون چرخ نمی توانند .حرکت کنند.

دوباره تکرار می کنم .

فهم مدیران از مشکلات و معایب در خوشبینانه ترین حالت فقط۳درصد است .یعنی بهترین مدیران ما قادر نیستند .مشکلات و معایبی را که یک نیروی پایین دست می بیند. درک کند و ببیند.

حال اگر این نیرو جهت انتقال معایب و مشکلات به مدیران ارشد آموزش ببیند. اتفاقی شگرف در مجموعه ما اتفاق خواهد افتاد. و در قدم بعد اگر نیرو های ما جهت رفع مشکلات و ارائه ایده های نو آموزش ببینند.و ما به آنها جسارت حرف زدن و تفکر بدهیم .ما در کشورمان شاهد یک تحول و جهش غیر قابل توصیف در تمام زمینه ها خواهیم شد.

ما باید سیستمی را طراحی کنیم.که نظرات و پیشنهادات را در یک بانک اطلاعاتی به نام صاحب اثر ثبت و ذخیره کند.تا مانع سرقت ایده های نیروهای پایین دست خود توسط مدیران میانی شویم .با این که به همه مردم جرات مشارکت و ارائه ایده های ناب را خواهیم داد.

در این بیست و اندی سال من با مدیران مختلفی در بخش های خصوصی و دولتی کار کرده ام .مدیرانی که اکثرا با نظام پیشنهادات غریبه بوده اند.و هیج اعتقادی به مشارکت پرسنل نداشتند.

بعضی از مدیرانی که من با آنها کار کرده ام .اینگونه بودند.مثال :
کارخانه ای در حال ورشکستگی است.مدیر عامل کارخانه به غیر از مدیران ارشد خود ،حاضر نیست از نیروهای پایین دست کمک بگیرد. او باور ندارد که کارگران ساده هم بتوانند ‌کارخانه را از ورشکستگی نجات دهند.
یکی از کارگران کارخانه به دفتر مدیر عامل می رود .و در ازای نجات کارخانه از ورشکستگی پیشنهاد شراکت در سلام کارخانه را می دهد.اما مدیر عامل پیشنهاد مشارکت کارگر ساده کارخانه را نمی پذیرد ..و کارخانه ورشکست می شود.!!

حکایت مدیران ما حکایت اربابی است .که در باتلاق در حال دست و پا زدن و غرق شدن است.اما حاضر نیست برای نجات خود دست خدمتکارش را بگیرد.

کمتر مدیری در ایران اعتقاد به تقدیر و تشکر از ایده ای کارمندان خود دارد.چون این ایده ها را مضحک می داند .و گاهی هم یک بار مالی مضاعف بر دوش سازمان،البته این مدیران خوب ما هستند .و گرنه بسیاری از مدیران ما حتی حاضر نیستند .درب دفتر خود را به روی کارمندان پایین دست باز کنند.

تا زمانی که ما یاد نگیریم. به مخاطبان و کارمندان خود احترام بگذاریم .هیج تغییر بنیادی در کشورمان حاصل نمی شود.

به امید روزی که پیشنهادات و ایده های مردم کشورمان چون یک سرمایه با ارزش حفظ و نگهداری و مورد توجه قرار گیرد.

و همانقدر که در بخش های مختلف سرمایه گذاری می کنیم‌. درنظام پیشنهادات و جذب مشارکت حداکثری صاحبان فکر و اندیشه نیز سرمایه گذاری کنیم.

فراخوان جهت جذب مشاوران افتخاری در حوزه های مختلف ..ایجاد یک باشگاه از مشاوران افتخاری ..طراحی بک بانک اطلاعاتی جهت ثبت ایده ها به نام مشاوران و جلو گیری از سرقت ایده ها …و پاداش به ایده ها به پاس مشارکت مردم در این طرح حتی به مضحک ترین آنها..یادمان نرود .زمانی رویای پرواز مضحک و خنده دار بود .اما برادران رایت این رویا را به واقعیت تبدیل کردند.

گاهی این ایده های مضحک همانند بذری می شود.برای شکوفایی و بالندگی کشور عزیزمان ،بک مدیر حق ندارد باعث دلسردی یک ایده پرداز شود. بلکه با تشویق و پاداش به فرد خلاق باعث مشارکت بیشتر او شود.

یکی از دلایل اصلی پیشرفت در کشورهای توسعه یافته توجه به نظام پیشنهادات و پرداخت پاداش به افراد خلاق و ایده پرداز است.

ما در صورتی پیشرفت خواهیم کرد‌.که قیمت واقعی خلاقیت و ایده پردازی را بپردازیم.