آینده از آن جامعه‌ کتابخوان است

محمدجعفر محمدزاده در گفتگو با خبرنگار ندای مردم گفت : امروزه نیاز به کتاب بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.

نویسنده کتاب “رسانه‌شناخت” گفت: اگر بخواهیم میزان فرهنگ یک جامعه را بسنجیم یکی از شاخص‌ هایی که باید بررسی شود تعداد عنوان‌ها و شمارگان کتاب‌هایی است که منتشر می‌شود و البته خوانده شدن کتاب‌ها مهم است و تنها انتشار کفایت نمی‌کند؛ بنابراین نقش کتاب در توسعه فرهنگی نقشی انکارناپذیر، بنیادین و اساسی است.

پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی به تاریخچه‌ای از اهل کتاب بودن ایرانیان اشاره کرد و افزود: کشور ما از هزاران سال پیش تا امروز صاحب کتاب و نوشتار بوده است، گواه این ادعا کتیبه‌ها و الواح گِلی بسیار و نوشته‌هایی است که بر صخره‌ها، سنگ‌ها و متونی که در آثار باستانی ما دیده می‌شود است و این‌ها گواهی می‌دهند که ما ملتی اهل نوشتن و کتابت بوده‌ایم و سابقه دیرینه‌ای در این حوزه داریم.
وی به آثار به‌جا مانده از دوره پارسی باستان از جمله کتیبه‌ها و سنگ‌ نگاره‌ها اشاره کرد و افزود: این آثار نشان می‌دهند که ما توانایی نوشتن داشته‌ایم، همچنین کتاب اوستا و نوشته‌های زرتشت و سرودهایی که از پیش از میلاد به‌جا مانده گواه همین است. از دوره پارسی میانه هم آثار مکتوب فراوانی داشته‌ایم، بنا به گفته یکی از مستشرقین و ایران‌ شناسان حدود ۱۰۰ کتاب مهم به زبان پهلوی از دوره ساسانیان شناسایی شده است که خداینامه که بعدها مبدا سرایش شاهنامه و تاریخ ایران شد از آن جمله است.
محمدزاده ادامه داد: متاسفانه بسیاری از این کتاب‌های به زبان پهلوی از بین رفته‌اند؛ گرچه تعدادی از این کتاب‌ها ابتدا به زبان عربی ترجمه شده‌ و بعد به فارسی برگردانده شده‌اند؛ ولی بسیاری از این کتاب‌ها که به زبان پارسی میانه و پهلوی نگاشته شده‌اند، از بین رفته است.
.
این فرهنگ‌شناس افزود: زبان فارسی به عنوان زبان ملی، رسمی و فرا گویشی یکی از زبان‌هایی است که توانسته بیشترین محتواها را از بیش از هزار سال پیش تا کنون تولید و تقدیم جامعه کند.
مدیر سابق رادیو ایران با اشاره به اینکه حدود یکهزار و ۱۰۰ سال پیش شاهنامه ابومنصوری به نثر نگاشته شده است، افزود: شاهنامه دقیقی و شاهنامه فردوسی به نظم هم کتاب‌هایی هستند از هزار سال پیش نوشته شده‌اند و تا به امروز با همان خط و زبان برای ما به یادگار مانده‌اند.

محمدزاده گفت: متاسفانه کتابخوانی در جامعه آن‌گونه که شایسته ملت ایران است رونق ندارد و اثرات آن در فضای فرهنگی جامعه احساس نمی‌شود.

وی با اشاره به برخی کم‌کاری‌ها در حوزه‌های مختلف همچون معرفی کتاب‌ها، دسترسی آسان، کمبود کتابخانه‌های عمومی و عوامل تاثیرگذار در قیمت کتاب گفت:
یکی از اهتمام‌های جدی که دستگاه‌های فرهنگی باید در صدر امور خود داشته باشند ترویج کتابخوانی است.
محمدزاده به تلاش‌های وزارت فرهنگ و ارشاد در حوزه ترویج کتابخوانی اشاره کرد و افزود: برگزاری نمایشگاه کتاب به ویژه در این دوره که کرونا را پشت سر گذاشتیم یک رویش جدید و نمایشگاه کتاب نمایشگاهی موفق بود؛ اما نباید ترویج کتابخوانی فقط به برگزاری نمایشگاه کتاب یا هفته کتاب محدود شود، گرچه هفته کتاب و یا نمایشگاه فرصت مغتنمی است که به کتاب توجه جدی شود و چالش‌ها و آسیب‌های این حوزه را شناخت.

نویسنده کتاب “دنیای دینانی” با بیان اینکه کتاب مثل اکسیژن برای ما حیاتی‌ست، افزود: همان‌طور که غذا و اکسیژن برای ما نیاز حیاتی است، همه زندگی ما باید روز کتاب باشد و همه مناسبت‌ها باید به‌گونه‌ای به کتاب گره بخورند.

محمدزاده افزود: اگر کتاب نباشد حتماً زندگی خوبی نخواهیم داشت و حیات فکری و فرهنگی ما دچار آسیب خواهد شد.
وی هفته کتاب را فرصت مغتنم برای توجه به موضوع مهم و قابل توجه کتاب دانست و افزود: سعادت و آینده جامعه از جمله آینده فرزندان این سرزمین با کتاب تضمین می‌شود و حتماً سعادتمندی و آینده از آن جامعه‌ای است که مردم آن با کتاب می خوانند